Visitekaartjes of corporate cue cards?

---

Als een organisatie ruimte biedt voor personal branding van de medewerkers dan lijkt het dat dit op gespannen voet zou kunnen staan met de corporate of organizational branding. Terwijl die twee juist ambassadeur voor elkaar kunnen zijn en synergie kunnen opleveren.
Laten we in dat licht eens kijken naar de corporate visitekaartjes met een eenduidige 'stralende' huisstijl, een naam met een al of niet een 'ronkende' titel of functie. Wat wordt daarmee eigenlijk tussen de regels door verteld? En wat doen we met dat moment van formele uitwisseling?

Het middel en het moment dreigen zich te beperken tot het idee dat de 'diepgang' van soundbytes, oneliners, voorstelrondjes en elevator pitches zouden volstaan om je een relevant beeld te geven van de werkelijkheid. En verdere investering naar wederkerige verbintenis daarmee, in het meest gunstige geval, wordt uitgesteld. 
Het vertelt ons ook dat de cultuur van de werkende samenleving er blijkbaar tot nu toe nog steeds op is ingericht dat mensen zich veelal 'hard gekaderd' vakgewijs scholen en zich vervolgens als werknemer schikken en plooien in de geboden functie. En de organisatie doet slechts een beroep op dat aspect van de werknemers kennis en kundes die het dènkt nodig te hebben. Natuurlijk een enigszins gechargeerde duiding, maar ter wille van dit betoog wel relevant. En gelukkig zijn er uitzonderingen en ontwikkelingen die deze generalisatie weerspreken.

Return on intention

Zolang we in gekaderde functies blijven kijken, denken we dat we weten wat we kunnen verwachten. Maar dat is natuurlijk de weg van de reeds ingeslagen weg volgen, zonder ruimte te maken voor een moment van herbezinning en heroriëntatie.

Hoe kunnen we van functieomschrijvingen en dat moment van formele uitwisseling van kaartjes nu een kwalitatief interactie-moment maken met wezenlijke en wederkerige aandacht voor elkaar?

Als we de medewerkers nu eens vragen in eigen bewoording een functiebeschrijving voor zichzelf te verzinnen (zie voorbeelden onderaan artikel*), het liefst zonder enige referentie aan het bestaande jargon. Waarin tot uitdrukking komt wat hij/zij voor de organisatie (c.q. community) wil en kan betekenen en hoe hij zelf de invulling van zijn functioneren ziet. Zo ontstaat er een veel organischer zelfbeeld van en voor de organisatie, die recht doet aan het complete potentieel van talenten, competenties, connecties en intenties van de medewerkers en hoe zij zich met elkaar verhouden. Het kaartje wordt zo een springplank naar begrip voor en inzicht in elkaar en elkaars visie, mogelijkheden en ambities.

Cue cards voor verbinding

Bedenk eens hoe de interactie tussen twee medewerkers of van medewerker en klant die elkaar ontmoeten vorm krijgt. Het visitekaartje wordt dan een 'conversation starter', die gelijk over de mens (met zijn wil, ambitie en visie) achter de rol gaat.

Een mooi aangrijpingspunt om te verbinden en te verdiepen en daar aldoende een beleving van maakt. Visitekaartjes zijn dan 'cue cards' waarmee het verhaal van ontmoeting en verbinding verteld kan worden. Zo'n zelf verzonnen functiebeschrijving, ik kan het nog beter een intentieverklaring noemen, beweegt met de tijd mee, haakt in op voortschrijdend inzicht en is altijd met de kennis van nu (de werkelijke situatie).

The power of word of mouth

Sowieso zou elke visitekaartje aangevuld moeten worden met de corporate story. Voor de hand liggend is de ene zijde van het kaartje voor de corporate branding te gebruiken en de weerzijde voor de personal branding. Al of niet in een consequente vormgeving. Een stapje verder is de gepersonaliseerde zijde ook qua vormgeving te personaliseren. En nog een stap verder is het personaliseren van de vorm (formaat, vorm, kleur, typografie), waardoor elke medewerker een uniek visitekaartje heeft (met verzamelwaarde… ;-).

Hoe je het ook aanpakt, het zegt altijd iets over hoe en met welke mentaliteit de organisatie met zijn medewerkers omgaat en zichzelf ziet (corporate en internal branding). 

Business as unusual

De formele handeling rond een visitekaartje kan zo weer speels en bezield zijn. We kunnen dan niet meer spreken van 'business as usual' maar 'business as unusual' en kunnen trots zijn op onze organisatie en onze collega's.

Er zijn voorbeelden van bedrijven die iemand aannemen en deze voor een bepaalde periode laten 'rondzwerven' en kennis laten maken met de organisatie, waarna deze met een intentie-voorstel komt met wat hij voor de organisatie wil betekenen. Zo krijg je ondernemende en zelfsturende medewerkers. En een wezenlijke betrekking tussen organisatie en medewerkers.

---

N.B. Met alle 'printing on demand' mogelijkheden kunnen alle praktische bezwaren rond het personaliseren van kaartjes eenvoudig worden weggenomen.

---

* voorbeelden: meestribbelaar, verkoop-regisseur, project-aanjager, quality hunter, bedrijfsmascotte, organisatie-plooier, klaagclown, hertaler, levensloopdirigent, peer-to-peer facilitator, potentie incubator, potentieel meter, organisatie-nar, waarde toevoeger, kenniswerker, waardeketen-smeder, ethiek reflector, potentieeltje (stagiair), potentieel verdeler, meewerker, passie katalysator, professional slenteraar, co-creator, verkoop-reflector, IT laborant, to-do-er, hartelijksheidsdame, 'sandwich' manager, intern engager, connectie-kundige, zelfontwikkelaar, sidekick, twitteroloog, opschoner, bedrijfsfilosoof, etc.

Interesse in corporate cue cards? 

Neem gerust contact op voor een eerste verkenning en een mogelijke vertaalslag!

---

Tot weer:

Kees Schreuders

---