maandag 5 september 2011

De kroonjuwelen van de DGA


Betrokkenheid blijkt, al die jaren dat ik bij een diversiteit van organisaties binnenloop, al of niet bewust, een factor van belang te zijn. Elke structuur kent immers samenhang door middel van verbindingen. In dit geval tussen organisatie, werknemers, klanten, en toeleveranciers. De kwaliteit en inhoud van de onderlinge relaties bepaalt de duurzaamheid van, hechting aan en synergie binnen het geheel. 

De tribale verbintenis
Bij DGA-organisaties tot circa 60 medewerkers is deze betrokkenheid niet als opgelegd pandoer maar van nature vitaal aanwezig. Men kent elkaar, weet waar men zich mee bezig houdt en weet hoe men zich verhoudt tot de organisatie en tot elkaar. De organisatie bestaat nog uit vlees en bloed, in plaats van beredeneerde schematische managementstructuren gebaseerd op rolverdeling en targets. Er is stamverband, een organisch collectief verband dat verder reikt dan CV, functieomschrijving, kwalificatie, kennis en kundes.
De mens komt als geheel in de lengte, breedte en diepte aan bod. Management en werkvloer liggen in elkaars verlengde en weten van elkaar wat ze doen en waarom. Eigen belang en collectief belang zijn niet met elkaar in strijd en overlappen elkaar grotendeels.
Ik noem dat de tribale-connectie (tribaal kan je ook als saamhorigheid, gemeenschap of community lezen) waarin de stam c.q. het merk de betekenisgever is en elke medewerker co-creërend immaterieel aandeelhouder van de stam is.

De 'If -Then-Else' organisatie
©  http://www.flickr.com/photos/hoyvinmayvin/
Ergens boven de arbitraire grens van circa 60 werknemers slaat onvermijdelijk de factor politiek toe. Het belang reikt vaak niet verder dan eigen belang in de vorm van salaris, carrièremogelijkheden en status. De consensus, als doel op zich, heerst als koning en de organisatie wordt een 'If-Then-Else'-abstractie; een in woorden beleden intentieverklaring; een logo; een aangenomen cosmetische identiteit en strategie, die de organisatie niets meer maakt dan een inkomens-provider. Werknemers zijn faciliterende figuranten in dienst van winstoptimalisatie.
Verantwoordelijkheid is: wie op succes en wie op falen afgerekend moet worden. Successen worden niet door het stamverband maar door individuen opgeëist. Betrokkenheid en loyaliteit krijgen wel aandacht als onderwerp in allerlei zelfverzekerde management rapportages en beleid. Maar het systeem ontmoedigt, durf, intuïtie en innovatie. De menselijke maat en betrokkenheid wordt vermalen door het 'verdeel en heers' van academische scenario's.
De celfilosofie van Eckhart Wintzen en CMG zou een antwoord kunnen zijn op het bezield houden van grotere organisaties.

Biotoop van bezielde verbindingen
De tribale organisatie kent ruimte en rek voor twijfel, durf, intuïtie, succes en 'falen', daar leert het geheel van. Het organisme evolueert op die wijze. Evolutie is 'trial & error', proefondervindelijk en in die zin de letterlijke betekenis van innovatie.
Een tribaal organisme heeft aandacht voor de kwaliteit van verbindingen met alle stakeholders. De stamverbintenis reikt dan ook verder dan de interne organisatie: klanten, toeleveranciers en werknemers behoren tot die biotoop van bezielde verbindingen. De mens als hub in de gemeenschap staat centraal en niet het systeem. Geen cirkels van macht of invloed maar een biosfeer van betrokkenheid en vertrouwen (tussen alle stakeholders).
© http://www.flickr.com/people/barkaway/

Mensen kopen niet wàt je aanbiedt, maar waarom jìj het aanbiedt
DGA's beseffen vaak niet welk kroonjuweel ze zo goed als vanzelfsprekend bezitten. Het DNA van de intrinsieke loyaliteit is vitaal en latent maar vaak onbewust aanwezig. Met als gevolg dat men vaak qua communicatie naar binnen gericht is en men figuurlijk met zichzelf in conversatie gaat. Men weet zich niet aan de eigen haren boven zichzelf uit te tillen.
Een sidekick die met één been binnen en één been buiten de organisatie staat, kan binnen en buiten met elkaar verbinden en de taal en toonzetting vinden zodat organisatie en markt elkaar verstaan en zich met elkaar weten te verbinden. De innerlijke trots van zelfbewust, authentiek 'tribaal' DNA zorgt voor duurzame verbondenheid met de markt en samenleving en moet 'vertolkt' kunnen worden door alle stakeholders. Wederzijds en wederkerig aandacht voor, interesse in en belang hebben in elkaar.


It's not about what you say, but about what people hear [Frank Luntz]

Tot weer:
Kees Schreuders



1 opmerking:

Case zei

Zie je dat het echt anders kan: de oprecht betrokken interconnectie van alle stakeholders (werkgever, werknemer, klant, toeleverancier, etc.) De voorbeelden: http://bit.ly/zKt6mJ (via @karmakees)